Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Olszynach

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego

A-206 z dnia 10.12.1979
Kościół parafialny
Widok od strony sanktuarium
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Olszyny
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Podwyższenia Krzyża Świętego w Olszynach
Wezwanie	Podwyższenie Krzyża Świętego
Historia Data zakończenia budowy 1900
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Ołtarz • liczba ołtarzy 3
Położenie na mapie gminy Rzepiennik Strzyżewski Olszyny, kościół Podwyższenia Krzyża Świętego
Położenie na mapie Polski Olszyny, kościół Podwyższenia Krzyża Świętego
Położenie na mapie województwa małopolskiego Olszyny, kościół Podwyższenia Krzyża Świętego
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego Olszyny, kościół Podwyższenia Krzyża Świętego
49°48′30,7″N 21°08′24,2″E

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Olszynach – rzymskokatolicki kościół parafialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, zbudowany w 1900, znajdujący się w Olszynach.

Historia

Pierwszy kościół w Olszynach powstał pod koniec XVI w., konsekrowany w 1580. Obecna drewniana świątynia została zbudowana w 1900 według projektu Łukasza Filipiaka, prawdopodobnie z wykorzystaniem materiałów z poprzedniego również drewnianego kościoła. W 1965 odnowiono polichromię. W 2002 zamontowano instalację antywłamaniową i przeciwpożarową.

• 
  Elewacja południowa
• 
  Wnętrze
• 
  Elewacja frontowa

Architektura i wyposażenie

Jest to neogotycka budowla konstrukcji zrębowej, orientowana. Trójdzielna bryła świątyni składa się z trójbocznie zamkniętego prezbiterium z zakrystią od północy, szerszą nawą z niewielką kruchtą i przestronnym przedsionkiem. Całość pokryta blaszanym dachem jednokalenicowym z wieżyczką na sygnaturkę, zwieńczoną baniastym hełmem z latarnią. Ściany oszalowane pionowo deskami.

Wnętrze podzielone na trzy części dwoma rzędami z sześcioma słupami z arkadami. Prezbiterium i nawę główną nakrywa pozorne sklepienie kolebkowe z siecią pseudożeber. W pozostałych pomieszczeniach stropy płaskie. Wnętrze zdobi polichromia figuralna i ornamentalna bogato zdobiona czołgankami i pinaklami, imitująca wystrój murowanych kościołów gotyckich, wykonana przez Stanisława Gucwę w 1908.

Większość wyposażenia pochodzi głównie początku XX w.: ołtarz główny i dwa boczne wykonane w latach 1902–1904 w Gröden w Tyrolu; chrzcielnica neogotycka z 1910; organy 10-głosowe z 1901 wykonane we Lwowie; ambona. Na południowej ścianie w ołtarzyku cenny obraz Chrystusa upadającego pod krzyżem, z drugiej połowy XVI w., pochodzący z ołtarza głównego poprzedniego kościoła.

• 
  Dzwonnica
• 
  Fragment polichromii sufitu w nawie
• 
  Wnętrze

Otoczenie

Obok kościoła wolnostojąca murowana dzwonnica typu arkadowego z 1908 z czterema dzwonami. Jeden z 1928, a trzy z 1970 wykonane w pracowni Felczyńskiego w Przemyślu.

Bibliografia

• Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja, Wydawnictwo Rewasz, Pruszków, 2003, ss. 155, 156 ISBN 83-89188-08-2